Sejm znowelizował prawo prasowe, nie wprowadził w nim jednak znaczących zmian, a tylko drobne poprawki dostosowujące przepisy do obecnej rzeczywistości.
W ustawie z 1984 r. wciąż znaleźć można relikty z poprzedniej epoki. Jednym z nich był zapis ust. 1 art. 5, mówiący: „Każdy obywatel, zgodnie z zasadą wolności słowa i prawem do krytyki, może udzielać informacji prasie”. Wykreślono z niego słowo „obywatel”, które mogło ograniczać działanie ustawy tylko do obywateli polskich, co byłoby niezgodne z konstytucją. Po zmianie udzielać informacji prasie, zgodnie z zasadą wolności słowa, mogą także cudzoziemcy legalnie przebywający w Polsce.
Nowela wprowadziła także drobną zmianę w art. 16 ust. 1, który dotyczy zwolnienia dziennikarza z obowiązku tajemnicy zawodowej. Odwoływał się on do przepisów kodeksu karnego z 1969 r., gdy tymczasem od 1997 r. obowiązuje już nowy KK.
Trzecia poprawka obejmowała art. 37a, który stanowi: „W razie skazania za przestępstwo popełnione przez opublikowanie materiału prasowego, sąd może orzec jako karę dodatkową przepadek materiału prasowego". Zmiana dostosowuje ten artykuł do obowiązujących rozwiązań prawnych – nie stosuje się już bowiem kar dodatkowych, lecz środki karne (m.in. pozbawienie praw publicznych, zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej).
Teraz poprawkami do ustawy Prawo Prasowe zajmie się Senat.
jka
