Klub Publicystyki Kulturalnej
zaprasza na otwarte spotkanie z
Tamarą Elżbietą Jakżyną
reżyserką z Moskwy i scenarzystką filmów dokumentalnych i telewizyjnych
która zaprezentuje swój premierowy film
“Papież, który nie umarł”
7maja, godz. 18.00
Dom Dziennikarza, ul. Foksal 3/5
Spotkania Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP organizowane są tradycyjnie w pierwszą środę miesiąca w Domu Dziennikarza w Warszawie. Tym razem otwarte jest dla wszystkich zainteresowanych.
Serdecznie zapraszam!
Teresa Kaczorowska,
przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP
Tamara Elżbieta Jakżyna – Rosjanka o polskim pochodzeniu, reżyserka filmów dokumentalnych i telewizyjnych, scenarzystka. Ukończyła Instytut Telewizyjny na Wydziale Dziennikarstwa Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie, ze specjalnością „pracownik literacki telewizji i radia, dziennikarz” (temat pracy dyplomowej „Polski Teatr Telewizji”), potem studia podyplomowe reżyserskie i scenograficzne.Ponad dwadzieścia lat pracowała w Telewizji Publicznej w Moskwie, w redakcji muzycznej (ma średnie wykształcenie muzyczne) oraz w zjednoczeniu twórczym „Ekran”. Oprócz ogromnej ilości programów artystycznych tworzyła cykle autorskie: „Muzyka w teatrze, kinie i TV” oraz „Muzyka i poezja”. W 1990 r. przyjęła propozycję pracy w Studiu Filmów Dokumentalnych i Popularno-Naukowych „Wozrożdenije”. Nakręciła tam szereg filmów, które zakupiły rosyjskie i zagraniczne stacje telewizyjne. W 1993 r. rozpoczęła pracę w studiu „Muzyka i film” na stanowisku dyrektora artystycznego. Z okazji 100- lecia kinematografii na zamówienie Telewizji Rosyjskiej produkowała programy do cyklu telewizyjnego „Reżyserzy kina światowego”, między innymi o Viscontim, Fassbinderze, Chabrolu i in.
W ostatnich latach współpracowała z Rosyjską Symfoniczną Orkiestrą Filmową, realizując cykl filharmoniczny „Muzyka ekranu na żywo”. Tamara Jakżyna pisze artykuły o muzyce, o specyfice pracy kompozytorów muzyki filmowej, o teraźniejszym stanie kina dokumentalnego oraz jego problemach. Prowadzi spotkania z filmem dokumentalnym w jednych z młodzieżowych centrów Moskwy. Obecnie najwięcej czasu poświęca promocji kultury polskiej w Rosji, w tym filmów. Jest tym zafascynowana – robi wywiady z polskimi reżyserami, pisarzami, muzykami, tłumaczy je na język rosyjski. Jest redaktorem - kuratorem działu „Polska” Międzynarodowego Literacko-Artystycznego i Kulturalnego pisma „Mecenat i Świat”. Raz w miesiącu w Domu Kina w Moskwie prowadzi Klub Filmu Polskiego, w którym prezentuje najlepsze polskie filmy młodym filmowcom i studentom wyższych szkół artystycznych.
Jest członkiem Związku Filmowców Rosyjskich, Stowarzyszenia Dziennikarzy FR, Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy, Rosyjskiej Akademii Sztuki Filmowej „Nika”.
Wybrana filmografia:
2012 - Papież, który nie umarł (tryptyk o papieżu Janie Pawle II)
2011 – „Człowiek. Szkice do portretu Sokratesa Iwanowicza Starynkiewicza”
2006 – nie ukończony film o baletmistrzu Borysie Ejfmanie
2005 – Nie lękaj się! Modlę się za ciebie! (dwuczęściowy dokument-esej o pontyfikacie Jana Pawła II)
2001 – Wasilij Rodionowicz Pietrow (film poświęcony 125. rocznicy urodzin znakomitego rosyjskiego basa Teatru Bolszoj)
1996 – Zbaw, Panie, lud twój (o rosyjskich śpiewach cerkiewnych XVII-XVIII wieku)
1995 - Było słychać w oddali … (о dziejach muzyki dzwonów na Rusi)
1994 - Słodkie marzenie (о kompozytorze P. I. Czajkowskim) – koprodukcja z Francją
1991-1993 - Dotrzeć do serca (trzyczęściowy film dokumentalny o kompozytorze A. Sznitkem)
1990 – Wibracje duszy (о artyście-malarzu Čiurlionisie)
1988 – Muzyka Eduarda Artiemjewa (dwie części)
1987 – Drogi miłości (w kooprodukcji z Armenią)
1986 – Dlaczego mnie to interesuje (dwuczęściowy film dokumentalny o kompozytorze Andrieju Pietrowie)
1984 – Muzyka w Teatrze im J. Wachtangowa
1984 – Droga do widza
1984 – Święto duszy
1983 – Pieśń o marzeniu
1982 – Śpiewamy poezję
1981 – Muzyka w filmach Eldara Riazanowa
